एक अल्लड काव्य....
अशीच ठेव तू पाठ मोकळी
सुखावती गोरी कांती कोवळी !
खुणावती आडून तीळ साजरा
हलकेच सार बाजूसी गजरा
हिरव्या शालूत भासशी आगळी
अशीच ठेव तू पाठ मोकळी
सुखावती गोरी कांती कोवळी !
बट केसांचे ओघळती पाठी
शृंगार स्पर्श लाविती ओठी
यौवनात भासे गुलाब पाकळी
अशीच ठेव तू पाठ मोकळी
सुखावती गोरी कांती कोवळी !
किरणे पडता पाठ चमकती
रसिक पुरुषी तिथे नेत्र थबकती
सांभाळ बया तुझी साडी चोळी
पण अशीच ठेव तू पाठ मोकळी
सुखावती आम्हा गोरी कांती कोवळी !
No comments:
Post a Comment