कुपारी म्हणून जगण....!!
आवडलं मला...एका दिवसापुरता म्हणून का होईना कुपारी म्हणून जगण...
आवडलं मला...माझ्या हरवलेल्या हक्काच्या पारंपारिक वस्तूचा न वास्तूचा शोध....
आवडलं मला...काळाच्या पडद्याआड हरवलेल्या लाल टोपी अन लुगड्याच एका दिवसा करिता का असेना गुलाबासारख फुलंन.....
दिंडीत उठून दिसणारा कावड घेवून येणारा कॉर्पोरेट तरुण...आवडला मला...अन बैल गाडीवर बसलेले पूजनीय धर्मगुरू...भावून गेले मनाला...
किती सुंदर दिसत होते ते लहानगे पारंपारिक पोशाखात...जणू जुने दिवस पुन्हा जन्म घेत आहेत ह्या क्षणात....
जून घर कौलारू...तो ओटा तो झोपाळा....सगळ काही ३ तासाच्या छोट्या विश्वात भारावून सोडणार... आवडला मला.
आवडला मला तो रहाट...इतिहासात थांबलेला पण घटकाभर आम्हासाठी धावणारा....आमच्या हरवलेल्या क्षणाला गती देणारा...
आवडली मला वालाची भाजी, तलनाची रोटी, फुगे, खपच्या, मोराचे लाडू, पुहू, रेवाळ अन अनेक गायब झालेले चविष्ट माझे तुमचे आपले घरगुती पंचपक्वाने...जिभेवर पाणी आणणारे....
आवडलं मला...एका दिवसापुरता म्हणून का होईना कुपारी म्हणून जगण...
रोज शक्य नसलं तरीही एक दिवस मला जगायचं आहे कुपारी म्हणून...'येला तू गाये' गीत ऐकत झोपी जायचं आहे....एक दिवसा साठी तरी...
पूर्ण दिवस काम करून मी थकलो नाही...अन थकणार हि नाही...हा माझा समाज आहे अन तो मला टिकवायचा आहे...एकीने मिळून मिसळून बांधून ठेवायचा आहे.
सचिन मेंडीस
No comments:
Post a Comment