पूर्वी रहाटाचे पाणी पाटातून शेतीकडे जायचे अन मुलांना खेळायला एक नैसर्गिक खेळणे मिळायचे. आता न राहिले रहाट अन पाण्याचे पाट. सुदैवाने आमचे घर वाडीत असल्याने कधीतरी मोटर पंपाचे पाणी अंगणातल्या पाटातून वाहते अन माझ्या लेकीचा मुक्काम पाटातील पाण्याकडे वळतो. जो आनंद महागडी खेळणी अन आधुनिक गेम पार्क देऊ शकत नाहीत तो आनंद पाटातील पाण्याचे तुषार माझ्या अंगावर उडवताना तिला मिळून जातो. अन तिच्या चेहऱ्यावरील ओसंडणार्या आनंदातून मी माझे बालपण जगतो.
छोट्या छोट्या नैसर्गिक गोष्टीतून मिळणारा आनंद घेण्याचे सोडून आपण उगाच महागड्या भौतिक गोष्टीच्या मागे धावत असल्याचे शल्य वाटते पण तूर्तास 'जुने ते सोने अन नवे ते हवे'....!
पाटाचे पाणी नितळ, वाहती माझ्या अंगणी
लेकीच्या हास्यात गवसली, माझी हरवलेली खेळणी !!
सचिन मेंडीस
No comments:
Post a Comment